Naar buiten om naar binnen te keren

Soms zit je hoofd zo vol, dat je niet meer hoort wat je hart zachtjes probeert te zeggen. Je denkt, piekert, weegt af, probeert grip te krijgen — maar het blijft mistig. En dan is er ineens die vraag: Wat als ik het even niet hoef te weten? Wat als ik gewoon even mag zijn?

Bij Wildbloei gaan we naar buiten. Niet omdat praten in een ruimte niet werkt, maar omdat de natuur iets met je doet wat je hoofd niet kan. Ze nodigt je uit om stil te worden. Om te ademen. Om jezelf weer te voelen.

De natuur kent geen haast. Ze oordeelt niet, stelt geen eisen, maakt geen haastige plannen. Ze is. En in haar aanwezigheid, mag jij dat ook zijn.

Wandelen in de natuur maakt ruimte. Voor je gedachten, voor je gevoelens, voor nieuwe inzichten. Je merkt dat je anders praat, anders luistert — ook naar jezelf. Zodra je in beweging komt, komt er ook vanbinnen iets in beweging.

In een buitensessie lopen we letterlijk en figuurlijk een stukje samen op. Geen strak plan, geen vast pad. We kijken wat zich aandient. En onderweg ontdek je: alles wat je nodig hebt, draag je al bij je. De natuur helpt je het alleen weer te herinneren.